DLA RODZICÓW I OPIEKUNÓW

• • • STOP OTYŁOŚCI DZIECIĘCEJ
    • JAK POMÓC DZIECKU POKONAĆ STRES PRZED PRZEDSZKOLEM
    • 20 sposobów na niejadka:
    • CZYTAJMY NASZYM DZIECIOM
    • POLECANA LITERATURA DLA RODZICA
    • UWAGA WSZAWICA
    • AKCJA BEZPIECZNE KAWAŁKI
    • OSWAJAM JEDZENIE
    • RODZICU MASZ OBAWY- POCZYTAJ
    • ADAPTACJA DZIECKA DO PRZEDSZKOLA
    • POCHWAŁA – skuteczna metoda wychowawcza  
    • ZASADY NIE SĄ ZŁE..
    • TEMATY TABU W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

• • • • TEMATY TABU W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

      • Cielesność i seksualność w wieku przedszkolnym – naturalny etap rozwoju dziecka.

        Rozwój dziecka w wieku przedszkolnym (3–6 lat) to intensywny czas zdobywania wiedzy o sobie,

        świecie i relacjach z innymi.

        Jednym z kluczowych, choć często pomijanych lub źle rozumianych obszarów rozwoju,

        jest cielesność i seksualność.

        Tematy te bywają trudne dla dorosłych, ale dla dzieci są one naturalnym elementem poznawania siebie
         i swojego miejsca w świecie.

         

        1. Czym jest cielesność w wieku przedszkolnym?

        Cielesność to sposób, w jaki dziecko doświadcza swojego ciała – poprzez ruch, dotyk, bliskość, emocje
         i relacje. Dzieci uczą się, co sprawia im przyjemność fizyczną (np. przytulanie, zabawa, ruch), a także poznają swoje granice – co jest dla nich komfortowe, a co nie. To również czas, w którym dziecko uczy się nazw części ciała i zaczyna odróżniać to, co prywatne od publicznego.

         

        2. Seksualność jako część rozwoju dziecka

        Wbrew powszechnym obawom, seksualność dziecka nie ma charakteru dorosłej seksualności. To raczej ciekawość własnego ciała, chęć zrozumienia różnic między płciami, fascynacja nagością czy zadawanie pytań dotyczących narodzin dzieci.

        Takie zachowania są całkowicie naturalne i wynikają z rozwoju poznawczego, emocjonalnego i społecznego.

        Typowe zachowania związane z seksualnością w tym wieku to:

         

        Zadawanie pytań: „Skąd się biorą dzieci?”, „Dlaczego chłopcy mają siusiaki, a dziewczynki nie?”.

        Zabawy „w lekarza” – wynikające z ciekawości, nie z pobudzeń seksualnych.

        Eksperymentowanie z dotykiem – poznawanie przyjemnych i nieprzyjemnych doznań (np. drapanie, głaskanie, siedzenie na kolanach).

        Obserwacja nagości – np. podczas kąpieli lub w przebieralniach.

         

        3. Jak wspierać dziecko w poznawaniu własnego ciała?

         

        • Najważniejsze jest, aby towarzyszyć dziecku z otwartością, szacunkiem i spokojem. Oto kilka zasad wspierających rozwój cielesności i seksualności:
        • Używaj poprawnych nazw części ciała. To buduje świadomość ciała i sprzyja bezpieczeństwu dziecka.
        • Rozmawiaj bez wstydu i tabu. Gdy dziecko pyta, odpowiadaj zgodnie z prawdą, dostosowując poziom informacji do wieku.
        • Ucz dziecko granic ciała. Dziecko ma prawo odmówić przytulenia, jeśli nie ma na to ochoty. To klucz do budowania umiejętności stawiania granic.
        • Wyjaśnij, czym jest prywatność. Naucz, że niektóre części ciała są prywatne i nie pokazuje się ich innym – to wzmacnia poczucie bezpieczeństwa.
        • Reaguj spokojnie. Jeśli dziecko „bada” swoje ciało, nie zawstydzaj go, ale delikatnie przekieruj uwagę, jeśli to konieczne (np. wyjaśniając, że pewne rzeczy robimy tylko w samotności).

        4. Rola dorosłych – edukacja seksualna to nie „seks”, lecz rozwój

        Edukacja seksualna w przedszkolu i domu to nie przekazywanie treści erotycznych, ale wspieranie zdrowego rozwoju emocjonalnego, świadomości ciała i umiejętności rozpoznawania granic. To także nauka wyrażania emocji, dbania o siebie i szacunku dla innych.

        Nie chodzi o „przyspieszanie” rozwoju, lecz o reagowanie na potrzeby, które i tak się pojawiają – z ciekawości, obserwacji lub doświadczeń codzienności.

         

        Podsumowanie

        Cielesność i seksualność w wieku przedszkolnym to naturalne, zdrowe i ważne aspekty rozwoju dziecka. Otwartość, akceptacja i dostosowana do wieku rozmowa to klucze do budowania poczucia bezpieczeństwa
         i zdrowej relacji z własnym ciałem. Rolą dorosłych jest nie tylko ochrona, ale i mądre wspieranie dziecka na tej drodze.

         

        Źródła naukowe i edukacyjne:

        1. WHO – World Health Organization

        „Standards for Sexuality Education in Europe”

        Link do dokumentu PDF (EN)

        → Wytyczne WHO dotyczące edukacji seksualnej dzieci i młodzieży, z zaleceniami od urodzenia do dorosłości.

         

        2. Polskie Towarzystwo Seksuologiczne (PTS)

        → Publikacje i stanowiska dotyczące rozwoju seksualnego dzieci, edukacji seksualnej i roli dorosłych.

        www.seksuologia.org.pl

        3. Maria Beisert – „Rozwojowa psychoseksuologia człowieka”

        → Książka naukowa omawiająca rozwój seksualny człowieka na różnych etapach życia.

         

        4. Agnieszka Stein – „Dziecko z bliska” oraz „Nowe wychowanie seksualne”

        → Poradniki dla rodziców i nauczycieli na temat wspierania dzieci w rozwoju emocjonalnym i seksualnym.

         

        5. Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę (FDDS)

        → Materiały edukacyjne dotyczące bezpieczeństwa, ciała, granic i seksualności dzieci.

        www.fdds.pl

         

        6. UNESCO – International Technical Guidance on Sexuality Education (ITGSE)

        → Globalne wytyczne dotyczące całościowej edukacji seksualnej w różnych grupach wiekowych.