i ta sytuacja się przedłuża:

🍎 nie słuchaj porad w stylu "podawaj codziennie to samo, aż się przyzwyczai", "trzeba przegłodzić"

🍎 nie szukaj magicznego przepisu na potrawę, która "smakuje wszystkim dzieciom"

🍎 nie zmuszaj do jedzenia, nie przekupuj deserem czy bajką

Zamiast tego poszukaj wsparcia specjalisty.

To zależy od wielu czynników:

🥦 czy podejrzewasz problemy zdrowotne, np. alergia pokarmowa? (pediatra)

🥦 czy bez problemu zjada różne konsystencje? (neurologopeda)

🥦 czy przeszkadzają mu brudne rączki i lepkie pokarmy? a może zapachy? (terapeuta SI)

🥦 czy chętnie przychodzi do stołu na posiłki? (psychodietetyk, psycholog)

🥦 jakie pokarmy preferuje? czy zjada mięso? a może preferuje dietę mleczną? (dietetyk)

🥦 czy stabilnie siedzi na krzesełku? jak często upuszcza np. sztućce? (fizjoterapeuta)

W zależności, od różnych kombinacji odpowiedzi, droga szukania przyczyn "niejedzenia" będzie się różnić. Często wskazana będzie współpraca kilku specjalistów, np. fizjoterapeuty, terapeuty SI i neurologopedy.

Zacznij od zastanowienia się:

• kiedy nastąpiła zmiana w żywieniu — czy coś znaczącego się wówczas wydarzyło, np. narodziny rodzeństwa, zakrztuszenie, poważna choroba (silny ból gardła, wymioty), nowe przedszkole, kłótnie w rodzinie, dziecko wkroczyło w okres neofobii
• czy zmiana była gwałtowna, czy stopniowa
• spisz jadłospis dziecka z kilkunastu dni — zapisz wszystkie produkty, które dziecko zjadło i wypiło (nie zapominaj o przekąskach)

Zastanów się także:

• jakie są Twoje wspomnienia z dzieciństwa dotyczące karmienia
• jak obecnie wygląda Twoja dieta
• jakie jest Twoje podejście do żywienia dziecka — oczekiwania i rzeczywistość
• jak się czujesz — zmęczenie, stres, lęk, złość

To będzie Twój punkt wyjścia do rozrysowania swojej mapy pokonania trudności z jedzeniem u dziecka.

 tekst z wiadomości: oswajamjedzenie.pl